Wie zijn wij?
Wat en wie zijn KLW? KLW staat voor KoeLeWijn.
Wij hebben een grote liefde voor het bonte paard. Onze missie is het fokken van kwaliteit volle bonte sportpaarden. Zoals wij zeggen, paarden met kleur én beweging.
Het fokken van bonte paarden is lastig. Zoals niet iedereen weet betekent 2 bonte paarden niet automatisch een bont veulen. Hierdoor wordt er veel gebruik gemaakt van Homozygote hengsten, die er nog niet heel erg veel zijn. Het is belangrijk dat in de bonte fokkerij niet alleen op kleur gefokt gaat worden maar dat de kwaliteit en gezondheid van het paard voorop blijft staan en dan moet het inteeltpercentage ook nog een zo laag mogelijk blijven.
Even voorstellen...
Mijn naam is Daisy Koelewijn, geboren op 10 juli 1994 en getogen in Bunschoten-Spakenburg.
Op 11-jarige leeftijd ben ik op de manege begonnen met lessen. Toen ik een jaartje reed kreeg ik een ongeluk en ben ik een tijdje uit de running geweest. Eigenwijs als ik was zat ik een aantal weken later, met nog een aantal gekneusde ledematen, weer op de pony van een vriendin.
Op deze boerderij heb ik toen een verzorgpony gekregen, dit was de draak King een Konikspaardje. King was een pittige pony waar ik ontzettend veel van geleerd heb.
Daar opvolgend heb ik meerdere pony's en paarden gereden. Rond mijn examen jaar ben ik er weer een tijdje uit geweest om mij op school te kunnen focussen. Tussendoor zijn er meerdere paarden en pony's geweest die ik beleerd en/of doorgereden heb.
King
Daarna ben ik terecht gekomen op Eemdijk. Hier ben ik een Friese ruin gaan rijden. Uiteindelijk werd deze verkocht en kreeg ik de kans om de 4-jarige Friese stermerrie Elke S. (Rindert 406 X Abel 344) te gaan rijden. Ik ben fanatiek gaan lessen en de sport in gegaan. We kwamen regelmatig met de prijzen thuis en hebben twee maal de Utrechtse kampioenschappen mogen rijden. We zijn tot de L2 met winst gekomen en toen brak helaas Corona uit en lag alles stil.
Daisy met Elke S.
In de tussentijd begon het steeds meer te prikkelen om nu tóch eens een paard voor mijzelf te gaan kopen. Ik wilde graag een Barock Pinto, maar dan wel één uit Elke. In overleg met de eigenaar van deze merrie hebben wij haar laten dekken door een bonte hengst.
Daar kwam onze mooie Colorful Joy uit! Ik besloot haar direct te kopen, zij moest mijn nieuwe toppertje worden! Ik heb haar 3 jaar veel in handen gehad en uiteindelijk zelf op spelenderwijs beleerd. Ondertussen zijn we actief in de dressuur en we proberen zo hoog mogelijk te eindigen.
Daisy met Colorful Joy KLW
Mijn naam is Peter Koelewijn, de vader van Daisy, geboren in 1965 en getogen in Bunschoten-Spakenburg.
Ik heb paarden altijd prachtige dieren gevonden, de kracht en attitude die ze uitstralen, maar tegelijkertijd vond ik ze altijd maar erg groot en veel te sterk.
Ik kan mij nog goed herinneren dat ik bij een veulen van Elke S. (de moeder van Colorful Joy) kwam kijken, deze was toen nog geen week oud. Hij drukte mij zo omver tegen de muur aan. Ik verbaasde mij hoeveel kracht een veulen van een week oud al heeft, láát staan een volgroeid paard van 600 kg.
Peter met Colorful Joy KLW
Peter met Pixar KLW
Onze Colorful Joy is uiteindelijk het paard geweest die mij over mijn angst heen heeft geholpen. Elke keer weer als ik op stal was of mee was op concours kwam ze even een knuffel halen. De omgang met zo'n groot en sterk dier werd eigenlijk steeds minder eng.
Het moment dat Daisy een hengst zocht voor Colorful Joy liet mijn kwekers hart sneller kloppen. Ik kweek namelijk al 25 jaar grote Australische parkieten, waar je ook te maken hebt met mooi nieuw jong leven, selecteren van vogels welke op welke, het voorkomen van inteelt en mutatie kweek.
Ik ging mij verdiepen in de paarden en het fokken ervan en mijn interesse werd steeds groter, ik ben een beetje besmet geraakt met het paardenvirus.
Ik help voornamelijk met de verzorging van de paarden. Het uitmesten van de stallen, knuffelen, voeren en regelmatig het trainen aan de longe.
Ook vervul ik de rol van trouwe supporter/groom, klusjesman en ben ik voor Daisy het extra paar handen die ze soms nodig heeft, vooral met de jonge paarden.
Waar ik in het begin vooral hielp met longeren, mesten en supporten langs de zijlijn. Begon het stiekem steeds meer te kriebelen om er zelf eens op te stappen.
Pixar was ondertussen lang genoeg onder het zadel en vooral braaf genoeg, dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en er voor het eerst opgestapt.
Ik heb er nu een paar keer opgezeten en vind het eigenlijk toch wel heel erg leuk. Ik doe nu elke week een lesje bij Daisy.
Mijn doel is om uiteindelijk een buitenrit of bosritje te kunnen maken met Pixar!
Maak jouw eigen website met JouwWeb